Vriendinnen
Kinderopvang 2001 nummer 9 Dinsdag 25 September 2001De kleuterjuf van Demi en Denzel moet op cursus, en daarom hebben ze deze keer niet alleen op maandag, maar ook op dinsdag vrij van school. En de dinsdag is ook de vaste oppasdag van Nelke en Anne. Jellie, de moeder van de tweeling, voelt zich een beetje bezwaard.
Zal het niet te druk voor me zijn, vier van die kleintjes? Maar ik heb er zin in, het lijkt me geweldig om ze alle vier een keertje bij elkaar te hebben. En druk? Ach de tweeling is al vier jaar, en Nelke ook bijna. Met zulke "grote" kinderen voorzie ik weinig problemen, en met de vrolijke Anne al helemaal niet. Trouwens, het opvangen van alle vier zal waarschijnlijk eenmalig zijn. Nelke gaat over niet al te lange tijd naar de kleuterschool en de buitenschoolse opvang. Omdat het handiger is én er een plaatsje vrijkomt, gaat Anne dan naar het kinderdagverblijf. Deze kans om ze alle vier bij me te hebben moet ik dus met beide handen aan grijpen. Het enige waar ik me een beetje bezorgd om maak is het feit dat het alle vier schootkinderen zijn, en er maar één schoot beschikbaar is.
Nelke en Anne arriveren het eerst, die dag. Mama Monique blijft een kopje thee drinken en wacht op Jellie en de tweeling. Even later ontmoeten de moeders van mijn gastkindjes elkaar, en ze vinden het erg leuk om kennis te maken. De kennismaking van de kinderen zelf verloopt iets minder soepel. Want er ontwikkelt zich bij Nelke, Demi en Denzel een acute vorm van verlegenheid. Die verlegenheid verdwijnt zodra de mama's naar hun werk zijn, en ik aankondig dat we even een bezoekje gaan brengen aan juf Anita van de peuterspeelzaal. Anita is twee jaar de peuterjuf van Demi en Denzel geweest. Zij heeft nog foto's van een peuterzaalfeest liggen die opgehaald moeten worden. Onderweg ontpoppen Demi en Nelke zich meteen al als dikke vriendinnen, en daar ben ik erg blij om.
Juf Anita is opgetogen als ze Demi en Denzel ziet. Helaas krijgt de tweeling opnieuw een aanval van verlegenheid, dus erg spraakzaam zijn ze niet. Ook Nelke en Anne staan stilletjes tegen mij aan. We blijven niet lang, Anita heeft meer te doen dan gezellig met ons te babbelen. Eenmaal weer thuis vermaken de kinderen zich prima. Spelen, tekenen, ravotten, een beetje televisie kijken, zo gaat de ochtend voorbij. Zonder wanklank, want ook het "op schoot zitten" waar vooral Denzel en Anne patent op lijken te hebben, wordt eerlijk tussen hen verdeeld. Als Jellie om twaalf uur de tweeling komt halen zijn haar kinderen stomverbaasd dat mama er nú al is. Maar ze hoeven nog niet naar huis. We maken er vandaag een feestdag van. Met frietjes, kroketjes en nog veel meer lekkere dingetjes.
De rest van de dag verloopt net zo vlekkeloos en harmonieus als de ochtend. En om deze dinsdag niet te vergeten maakt Michiel een paar foto's van ons, terwijl we met z'n vijven buiten op de tuinbank zitten. Dat worden leuke foto's, met vrolijk lachende kinderen. En een gastmoeder die zit te glimmen van trots, met Nelke op haar ene knie en Demi op de andere.
Dini Commandeur