Dit blog...

Welkom op de website van Dini Commandeur. Als columniste heeft Dini een flink aantal columns voor verschillende bladen geschreven. Daarnaast schrijft Dini af en toe korte verhalen. Deze columns en verhalen zijn op deze website beschikbaar voor iedereen. Periodiek worden hier ook de nieuwste columns en verhalen gepubliceerd.

Archieven

01 Jan - 31 Dec 2023
01 Jan - 31 Dec 2022
01 Jan - 31 Dec 2021
01 Jan - 31 Dec 2020
01 Jan - 31 Dec 2019
01 Jan - 31 Dec 2018
01 Jan - 31 Dec 2017
01 Jan - 31 Dec 2016
01 Jan - 31 Dec 2015
01 Jan - 31 Dec 2014
01 Jan - 31 Dec 2013
01 Jan - 31 Dec 2012
01 Jan - 31 Dec 2011
01 Jan - 31 Dec 2010
01 Jan - 31 Dec 2009
01 Jan - 31 Dec 2008
01 Jan - 31 Dec 2007
01 Jan - 31 Dec 2006
01 Jan - 31 Dec 2005
01 Jan - 31 Dec 2004
01 Jan - 31 Dec 2003
01 Jan - 31 Dec 2002
01 Jan - 31 Dec 2001
01 Jan - 31 Dec 2000
01 Jan - 31 Dec 1999
01 Jan - 31 Dec 1998
01 Jan - 31 Dec 1997
01 Jan - 31 Dec 1996
01 Jan - 31 Dec 1995
01 Jan - 31 Dec 1994
01 Jan - 31 Dec 1993
01 Jan - 31 Dec 1991
01 Jan - 31 Dec 1990
01 Jan - 31 Dec 20
01 Jan - 31 Dec 08
01 Jan - 31 Dec 00

E-mail

Mail

Links

dini's site in english
dini's site in dutch
Veel meer columns
en nog meer columns
Leeskring
B9-Literatuur
Schrijverspunt

Zoek!

Overig

Powered by Pivot - 1.40.7: 'Dreadwind' 
XML: RSS Feed 

« Werk in uitvoering | Home | Fantasie in D »

Brilletjes en demonstrateurs

Orgel en Keyboard 1991 nummer 5 Dinsdag 15 Oktober 1991 In de supermarkt is het, zoals gewoonlijk om deze tijd, erg druk. De rijen voor de kassa's zijn dus lang, maar ik tref het: tussen de wachtenden bevindt zich mijn orgellerares Afke. Dat komt goed uit, want ik ben een nieuw stuk aan het instuderen.

En aangezien dat instuderen tot nu toe louter kommer en kwel is, kan ik wel wat advies gebruiken. Zoals gewoonlijk is Afke ook nu bereid mij met raad bij te staan. Zij in de ene rij voor de kassa, ik in de rij ernaast zo krijg ik een orgelconsult. De andere klanten luisteren met stijgende verbazing naar ons gesprek, maar dat kan ons niet schelen. Ik vertel Afke wat de 'knelpunten' zijn in het stuk, en Afke geeft het advies bij die 'moeilijke maten' naar de toetsen of het pedaal te kijken. Hiertoe dien ik dus mijn ogen even van de bladmuziek los te rukken. "Het is", zo stelt Afke met nadruk, "van groot belang even te kijken wat je met je handen of voeten doet. Om dat niet steeds te vergeten kun je bij de betreffende maten even met potlood een brilletje tekenen, dan weet je het meteen weer: kijken." Met dit advies en m'n boodschappen ga ik even later naar huis, vast van plan om, waar nodig, brilletjes in mijn muziekboek te tekenen.

Thuis moeten ze lachen, als ik vertel dat ik in de supermarkt 'orgelles' heb gehad. En als ze horen van de brilletjes is het helemaal dolle pret. Ik laat ze lachen en zwijg, want hoe belachelijk mijn kroost het ook vindt: studeren met ezelsbruggetjes als die brilletjes heeft effect. Bij mij althans, maar ook bij Afke, want die tekent zelf ook nogal eens een brilletje op bladmuziek. Regelmatig studeren is óók belangrijk voor een goed resultaat. En een 'must' is natuurlijk een docent(e) met zeer veel geduld. Ik heb het wat dat betreft altijd goed getroffen met mijn leraren. Het lijkt wel of geduld een karaktertrek van de meeste organisten is. Net als bescheidenheid. Organisten houden er meestal niet van om op de voorgrond te treden. Integendeel, bij uitvoeringen en concerten verschuilen ze zich het liefst wat achter het orgel.

Maar er zijn ook andere organisten. De demonstrateurs. De heren of dames, (maar meestal zijn het heren) die in een muziekwinkel of op beurzen de mogelijkheden laten horen van een orgel of keyboard. De demonstrateur verschuilt zich niet achter het orgel. Integendeel, hij brengt naar buiten wat er 'in het instrument zit'. Hij kent het orgel door en door. En wij, de leken, luisteren vol bewondering naar die samenwerking tussen muzikaliteit en techniek. De demonstrateur lijkt te kunnen toveren. Hij heeft geen brilletje op bladmuziek nodig, hij gebruikt niet eens bladmuziek. Ooit was ik bij een demonstratie van klassieke orgels. De demonstrateur daar was een ras-organist. Hij speelde zo mooi en gevoelig, dat ik er kippenvel van kreeg. Maar toen ik later vroeg hoe dat stuk heette en wie de componist was, wist hij niet eens wat hij gespeeld had. Zo ontstaat uit routine automatisme, wat natuurlijk wel logisch is, als je dit werk vaak doet. Naast geduld en bescheidenheid bezitten sommige demonstrateurs ook gevoel voor humor. Demonstraties van deze toetsenisten zijn altijd heerlijk om bij te wonen. Zij werken zowel op de toetsen van het instrument als op de lachspieren van hun publiek. Van mij mag er best wat meer gelachen worden tijdens demonstraties en uitvoeringen. Maar humor blijft, net als de organist, meestal wat op de achtergrond. Jammer is dat. Want musiceren en lachen is een pracht combinatie.



Dini

Gebruikte Tags:
 

Design and implementation by Focusys