Dit blog...

Welkom op de website van Dini Commandeur. Als columniste heeft Dini een flink aantal columns voor verschillende bladen geschreven. Daarnaast schrijft Dini af en toe korte verhalen. Deze columns en verhalen zijn op deze website beschikbaar voor iedereen. Periodiek worden hier ook de nieuwste columns en verhalen gepubliceerd.

Archieven

01 Jan - 31 Dec 2023
01 Jan - 31 Dec 2022
01 Jan - 31 Dec 2021
01 Jan - 31 Dec 2020
01 Jan - 31 Dec 2019
01 Jan - 31 Dec 2018
01 Jan - 31 Dec 2017
01 Jan - 31 Dec 2016
01 Jan - 31 Dec 2015
01 Jan - 31 Dec 2014
01 Jan - 31 Dec 2013
01 Jan - 31 Dec 2012
01 Jan - 31 Dec 2011
01 Jan - 31 Dec 2010
01 Jan - 31 Dec 2009
01 Jan - 31 Dec 2008
01 Jan - 31 Dec 2007
01 Jan - 31 Dec 2006
01 Jan - 31 Dec 2005
01 Jan - 31 Dec 2004
01 Jan - 31 Dec 2003
01 Jan - 31 Dec 2002
01 Jan - 31 Dec 2001
01 Jan - 31 Dec 2000
01 Jan - 31 Dec 1999
01 Jan - 31 Dec 1998
01 Jan - 31 Dec 1997
01 Jan - 31 Dec 1996
01 Jan - 31 Dec 1995
01 Jan - 31 Dec 1994
01 Jan - 31 Dec 1993
01 Jan - 31 Dec 1991
01 Jan - 31 Dec 1990
01 Jan - 31 Dec 20
01 Jan - 31 Dec 08
01 Jan - 31 Dec 00

E-mail

Mail

Links

dini's site in english
dini's site in dutch
Veel meer columns
en nog meer columns
Leeskring
B9-Literatuur
Schrijverspunt

Zoek!

Overig

Powered by Pivot - 1.40.7: 'Dreadwind' 
XML: RSS Feed 

« Wie laat me lachen | Home | Op consult »

Boeken

Woensdag 05 Augustus 2009 We gingen naar de Juttersmarkt in Den Helder. Het was er druk, maar niet te druk. En het weer was mooi, niet te warm, niet te koud, precies goed. De Juttersmarkt is een “mensentrekker.” Er is veel te zien, en meestal zijn er leuke koopjes. En we boften, er was ook nog een boekenmarkt.

Daar gingen wij het eerst naar toe. Hoewel ons huis al uitpuilt van de boeken en ik elke keer roep dat wij geen boeken meer moeten kopen, maar we ze gewoon moeten lenen uit de bibliotheek. Maar dat hoef ik eigenlijk niet te roepen, dat lenen doen wij al jaren. Honderden boeken moeten wij hebben geleend en gelezen. En gekocht, want ook de bibliotheek doet regelmatig boeken in de verkoop.

En nu waren we dus in Den Helder en snuffelden op de boekenmarkt. Niets heeft zo’n grote aantrekkingskracht als een boekenkraam. Net als laatst toen we een weekendje in Brabant waren. Eerst gingen we naar de Bijenkorf want er is geen Bijenkorf in onze stad en dat gemis moest Eindhoven die zaterdagochtend compenseren. De Bijenkorf hield opruiming, ook in boeken. Dus verlieten we na een poos de winkel met een tas vol boeken en ik was vooral blij met een boek van de filosoof Joep Dohmen: “Het leven als kunstwerk.”

Even later liepen we in het voetgangersgedeelte van het centrum. Daar waren boekenkraampjes, en een groot filiaal van de Slegte. De kraampjes hadden interessante boeken, maar toch vonden we niets van onze gading. Want al kopen we regelmatig een boek, we zijn bewuste kopers, het aanschaffen gaat met beleid. De Slegte meldde op een aanplakbiljet dat er nieuwe invoer filosofie en bladmuziek binnen was. Maar die filosofie viel bij Joep Dohmen’s boek in het niet. En tussen de bladmuziek vond ik geen sopraanaria’s, terwijl ook voor mijn echtgenoot in heel de Slegte geen enkel boek van zijn gading was. Dus verlieten wij de winkel zonder iets te kopen. Toch waren wij niet teleurgesteld, want wij hadden de buit al binnen gehaald bij de Bijenkorf.

In Den Helder was de boekenmarkt niet groot, maar opvallend was het grote aantal boeken over de scheepvaart. Bij een van de laatste kramen vond ik echter boeken met meer mijn smaak. Ik zag verscheidene juweeltjes die ik al had gelezen, ondermeer “Het parfum,” van Patrick Süskind. Dit boek hebben wij op de boeken­plank staan, en nu lag het daar, voor een euro. Ik besloot het te kopen, met dit prachtboek kan ik altijd wel iemand een plezier doen. En toen zag ik “Het perpetuum mobile van de liefde” van Renate Dorrestein. Ook dit boek had ik al gelezen, jaren geleden geleend uit de bibliotheek. De eigenares van de boekenkraam rook handel en zei dat je sommige boeken moest kopen “voor de heb”. En gelijk had ze. Er zijn boeken die je in huis moet hebben, omdat dat verhaal, die geschiedenis, of soms zelfs alleen een alinea, een zin, je niet loslaat. Dat boek moet bij je in de buurt zijn. En toch, soms is de tijd daar nog niet rijp voor. Dan kan een boek je zó naar de keel grijpen, dat je er een poosje afstand van moet nemen. Dan moet het terug naar de bibliotheek. Totdat je het jaren later opeens ziet liggen op de boekenmarkt in Den Helder, en dan mag het mee naar huis. Dan is de tijd rijp.

Uiteindelijk verlieten we de boekenmarkt met een vrijwel nieuw woordenboek Engels-Nederlands-Nederlands-Engels, “Het parfum,” “Het perpetuum mobile van de liefde,” “ Het eeuwige leven” van Koos van Zomeren, en “Honderd jaar eenzaamheid” van mijn favoriete Zuid-Amerikaanse schrijver Gabriel García Márquez.

De dag in Den Helder was nog maar net begonnen en kon voor mij al niet meer stuk.

Aan het eind van de middag zaten we aan de dijk bij het Marsdiep. Achter ons lag de stad. Voor ons het water, met in de verte Texel. De veerboten voeren af en aan. Meeuwen scheerden laag over de golven. Een vader was met zijn zoontjes op de dijk aan het vliegeren. De zon scheen, het was heerlijk weer, en ik had mijn boeken.

Hoe mooi kan het leven zijn…


 

Design and implementation by Focusys