« Echt een meisje | Home | Wesley »

Dankzij William, George en Dianne.

Bancorama 2000 nummer 6 Vrijdag 15 December 2000

Onlangs las ik in de krant een advertentie over een serie seminars bestemd voor leidinggevenden, managers en directieleden. Deze hoogwaardige seminars werden georganiseerd in samenwerking met ondermeer de Friesland Bank. Het onderwerp van het eerste seminar was: Benut uw emotioneel potentieel.

“Emotioneel intelligente mensen presteren beter, hebben meer vriendschapsrelaties, een bevredigender liefdesleven, leven gezonder en voelen zich gelukkiger dan degenen die deze vorm van intelligentie missen,” meldde de advertentie. “Wie zou dus niet emotioneel intelligent willen zijn?” Tijdens deze workshops zouden onder andere “de waarde van menselijke emoties” en “emotionele intelligentie kunt u aanleren” aan de orde komen.

Omdat ik een groot voorstander ben van dit soort cursussen vond ik het geweldig dat de Friesland Bank hieraan meewerkte. “Leidinggevenden die emotioneel intelligent zijn, kunnen beter leiding geven,en hun medewerkers goed motiveren. Tevens proberen zij er voor te zorgen dat de sfeer op de werkvloer ontspannen is. Dat betekent minder stress en dat is weer goed voor de productiviteit,” las ik ooit ergens.

Zo’n seminar kan dus een zeer positieve invloed hebben op mens en bedrijf. Mits de theorie maar in praktijk wordt gebracht, én de cursisten regelmatig op herhaling gaan. Er zijn trouwens ook genoeg boeken te koop over dit onderwerp. En ik ben dol op boeken die over persoonlijke ontwikkeling en zelfhulp gaan. Natuurlijk, veel boeken bevatten wijsheden die allang bekend zijn. Dat je de regie van je leven voor een groot deel zelf in de hand hebt, bijvoorbeeld. En dat na een periode van geluk vaak een tijd komt waarin alles wat minder voor de wind gaat. Zo zit het leven in elkaar. Goede tijden, slechte tijden. Ups en downs. Zelfhulpboeken geven vaak uitstekende adviezen hoe je met die downs kunt omgaan, hoe je bepaalde situaties en mensen het beste kunt aanpakken, en inderdaad, hoe je je emotionele intelligentie kunt ontwikkelen. Zalig, dit genre boeken. Valt veel uit te leren. Ooit, in een vlaag van verstands­verbijstering, heb ik zelfs “Tsjakkaa!” van Emile Ratelband gekocht, maar dat was een vergissing. Nee, dan mijn nieuwste aanwinst. “Wills Kracht!” heet het, met als subtitel: “Verander je leven met de psychologische inzichten  van William Shakespeare.” 

“Wills Kracht” is geschreven door Dr. George Weinberg en Dianne Rowe. Hij is psychotherapeut, zij is schrijfster. Samen schreven ze “Wills Kracht!” en ze zijn er uitstekend in geslaagd een interessant en vlot leesbaar boek te produceren.

Voor ik dit boek kocht, wist ik niet veel van Shakespeare en zijn werk. Natuurlijk, Hamlet, Romeo en Julia waren me bekend en Othello uiteraard, maar daar bleef het wel zo’n beetje bij. Maar dankzij George en Dianne weet ik nu een aardig mondje mee te praten over Shakespeares figuren en hoe we van hun deugden en fouten kunnen leren. Van de besluiteloosheid van Hamlet tot Cleopatra’s neiging tot manipulatie, van de eerste tot de laatste bladzij krijgt de lezer les in mensenkennis. We leren  bijvoorbeeld hoe we met negatievelingen als Iago, die stiekeme klier uit Othello, het beste kunnen omgaan. En dan Sly, uit de Getemde Feeks, een narcist en een machts­wellusteling. Het type van naar boven likken en naar beneden trappen. Mensen met het Sly-syndroom komen helaas in onze tijd vrij vaak voor.  “Het is aan u hen van verre te herkennen en hun ware aard te beseffen,” waarschuwt George Weinberg.

Gelukkig heeft Shakespeare ook veel aardige mensen op het toneel gestalte gegeven. De blijmoedige nietsnut Fallstaff bijvoorbeeld, uit De vrolijke vrouwtjes van Windsor. Hij leert ons hoe belangrijk het is ervoor te zorgen dat anderen zich goed voelen in ons gezelschap. Portia, de rijke en wereldwijze vrouw in De koopman van Venetie, geeft ons de wijze les dat genade boven alles gaat.

Maar een van Shakespeares belangrijkste levenslessen is toch dat naast alle onrecht, geweld en verdriet in de wereld, het leven ook de mogelijkheid biedt om lief te hebben, te feesten en te lachen. Zoals de drie drinkebroers uit Driekoningenavond zingen:

Kom! de liefde kent geen “morgen”

Lach als ’t tijd is, want verborgen

Is ons, wat de toekomst biedt;

Kom toch! uitstel baart geen rozen;

Laat ons kussen, liefste, kozen,

Voor de jonkheid henenvliedt!

Dankzij William, George en Dianne heb ik weer meer over menselijke eigenschappen en karaktertrekken geleerd. De geïnteresseerde lezer kan ik “Wills Kracht!” dan ook van harte aanbevelen. Verder wens ik u en de uwen een goed 2001. Met voldoende voorspoed, een goede gezondheid, en heel veel geluk, arbeidsvreugde en levenswijsheid.

Dini Commandeur