Dit blog...

Welkom op de website van Dini Commandeur. Als columniste heeft Dini een flink aantal columns voor verschillende bladen geschreven. Daarnaast schrijft Dini af en toe korte verhalen. Deze columns en verhalen zijn op deze website beschikbaar voor iedereen. Periodiek worden hier ook de nieuwste columns en verhalen gepubliceerd.

Archieven

01 Jan - 31 Dec 2023
01 Jan - 31 Dec 2022
01 Jan - 31 Dec 2021
01 Jan - 31 Dec 2020
01 Jan - 31 Dec 2019
01 Jan - 31 Dec 2018
01 Jan - 31 Dec 2017
01 Jan - 31 Dec 2016
01 Jan - 31 Dec 2015
01 Jan - 31 Dec 2014
01 Jan - 31 Dec 2013
01 Jan - 31 Dec 2012
01 Jan - 31 Dec 2011
01 Jan - 31 Dec 2010
01 Jan - 31 Dec 2009
01 Jan - 31 Dec 2008
01 Jan - 31 Dec 2007
01 Jan - 31 Dec 2006
01 Jan - 31 Dec 2005
01 Jan - 31 Dec 2004
01 Jan - 31 Dec 2003
01 Jan - 31 Dec 2002
01 Jan - 31 Dec 2001
01 Jan - 31 Dec 2000
01 Jan - 31 Dec 1999
01 Jan - 31 Dec 1998
01 Jan - 31 Dec 1997
01 Jan - 31 Dec 1996
01 Jan - 31 Dec 1995
01 Jan - 31 Dec 1994
01 Jan - 31 Dec 1993
01 Jan - 31 Dec 1991
01 Jan - 31 Dec 1990
01 Jan - 31 Dec 20
01 Jan - 31 Dec 08
01 Jan - 31 Dec 00

E-mail

Mail

Links

dini's site in english
dini's site in dutch
Veel meer columns
en nog meer columns
Leeskring
B9-Literatuur
Schrijverspunt

Zoek!

Overig

Powered by Pivot - 1.40.7: 'Dreadwind' 
XML: RSS Feed 

« In een gezonde maatsc… | Home | Studenten in de wijk »

Maandagochtend

Maandag 16 Juli 2018 Floris de kat haalt me met zijn geschreeuw uit bed. Het is kwart over zes in de ochtend, en hij is al minstens een half uur aan het blèren en het schreeuwen. Vannacht trouwens ook, maar dat was zover ik weet maar een paar keer. Onze, doorgaans, schat van een kat lijdt aan dementie en dat zullen we weten ook. Hij is vaak in de war en zet dan een keel van vanjewelste op. Zijn dag- en nachtritme is verstoord. Overdag slaapt hij. Tot in de avond, wanneer de onrust weer de kop opsteekt. Nu is hij dus wakker en ik geef hem zijn ochtendhapje inclusief de pil die het dementieleed schijnt te verzachten. Hij blijft onrustig. Intussen lees ik de krant, maak mijn ontbijtje, terwijl hij in en uit de kamer loopt en zich af en toe luid laat horen. Tenslotte blader ik de Libelle door met Floris op schoot. Zo komt hij even tot rust. Maar niet voor lang, want er is meer te doen. De afwasmachine uitruimen. De afvalcontainers worden opgehaald, dus alle prullenbakken moeten geleegd, de kattenbakzak verschoond. De nieuwe vuilniszak laat zich moeilijk openen, dat vergt altijd veel tijd en vooral veel geduld. Floris drentelt intussen rond mijn voeten. Af en toe schreeuwt hij weer even. Aandacht helpt, dan weet hij weer dat hij gewoon thuis is.

Ik doe een strijk, en daarna kan ik aan de slag met het leuke werk: schrijven. Het is nu stil in huis. Floris schreeuwt niet meer, hij is inmiddels diep in slaap. Je zou er bijna jaloers op worden, want om zo heerlijk te slapen, dat zou ik ook wel willen.

Maar de zon schijnt. Dus laat ik het schrijven voorlopig voor wat het is. Ik ga naar buiten. Floris merkt het niet eens. Hij slaapt, en slaapt, en slaapt.


 

Design and implementation by Focusys