Dit blog...

Welkom op de website van Dini Commandeur. Als columniste heeft Dini een flink aantal columns voor verschillende bladen geschreven. Daarnaast schrijft Dini af en toe korte verhalen. Deze columns en verhalen zijn op deze website beschikbaar voor iedereen. Periodiek worden hier ook de nieuwste columns en verhalen gepubliceerd.

Archieven

01 Jan - 31 Dec 2023
01 Jan - 31 Dec 2022
01 Jan - 31 Dec 2021
01 Jan - 31 Dec 2020
01 Jan - 31 Dec 2019
01 Jan - 31 Dec 2018
01 Jan - 31 Dec 2017
01 Jan - 31 Dec 2016
01 Jan - 31 Dec 2015
01 Jan - 31 Dec 2014
01 Jan - 31 Dec 2013
01 Jan - 31 Dec 2012
01 Jan - 31 Dec 2011
01 Jan - 31 Dec 2010
01 Jan - 31 Dec 2009
01 Jan - 31 Dec 2008
01 Jan - 31 Dec 2007
01 Jan - 31 Dec 2006
01 Jan - 31 Dec 2005
01 Jan - 31 Dec 2004
01 Jan - 31 Dec 2003
01 Jan - 31 Dec 2002
01 Jan - 31 Dec 2001
01 Jan - 31 Dec 2000
01 Jan - 31 Dec 1999
01 Jan - 31 Dec 1998
01 Jan - 31 Dec 1997
01 Jan - 31 Dec 1996
01 Jan - 31 Dec 1995
01 Jan - 31 Dec 1994
01 Jan - 31 Dec 1993
01 Jan - 31 Dec 1991
01 Jan - 31 Dec 1990
01 Jan - 31 Dec 20
01 Jan - 31 Dec 08
01 Jan - 31 Dec 00

E-mail

Mail

Links

dini's site in english
dini's site in dutch
Veel meer columns
en nog meer columns
Leeskring
B9-Literatuur
Schrijverspunt

Zoek!

Overig

Powered by Pivot - 1.40.7: 'Dreadwind' 
XML: RSS Feed 

« De eerste digitaal | Home | Boeken »

Wie laat me lachen

Zaterdag 04 Juli 2009 Een vriendin van me heeft als motto: “Start the day with a smile, not with a tear.”  Een mooie levensvisie, en hoewel ik zelf niet elke dag met een glimlach ontwaak, begin ik toch meestal goedgemutst aan de nieuwe dag. Maar een paar dagen geleden werd ik wakker met een gevoel van onbehagen.

In eerste instantie kon ik niet thuisbrengen waar dat gevoel vandaan kwam, maar ineens wist ik het weer. Ik had de avond daarvoor naar Netwerk gekeken en het ging over de sharia. Daar was ik niet vrolijk van geworden. En toen ik op Wikipedia las wat de sharia precies inhoudt werd ik nog chagrijniger. Een citaat uit het Wikipedia artikel:

Welke sharia?

Een belangrijk probleem bij de bespreking van het begrip sharia is dat de islamitische wereld geen eenstemmig leergezag kent, waardoor er vele, soms sterk uiteenlopende versies van het begrip sharia bestaan. Er kan wat dat betreft dus niet gesproken worden van 'de' sharia, net zomin als er sprake is van één rechtssysteem in de rest van de wereld. Toch wordt in de praktijk wel vaak van de sharia gesproken. In dit geval betreft het een abstract begrip ervan, of wordt aan een van de varianten ervan gerefereerd.

Doorgaans wordt verwezen naar de interpretaties van de ‘madhabib’ of rechtsscholen. Er zijn vier soennitische en twee sjiïtische rechtsscholen, met elk hun eigen interpretatie van de sharia. Voor veel actuele maatschappelijke vraagstukken worden verschillende en soms zelfs tegenstrijdige richtlijnen opgesteld.

De sharia heeft slechts betrekking op een beperkt aantal rechtsgebieden: familierecht, enkele strafrechtelijke delicten, oorlogs- en contractenrecht en ten slotte de juridische positie van niet-moslims en vrouwen binnen deze rechtsgebieden. Alle overige rechtsgebieden vallen onder de regelgevende bevoegdheid van de overheid (siyasa) Volgens Fazlun Khalid kent de sharia ook iets wat we met milieurecht zouden kunnen aanduiden.


Als ik het goed begrijp kan men dus alle kanten uit met de sharia. En tegelijkertijd kun je er geen kant mee uit. Er is immers geen eenstemmig leergezag.

In Netwerk ging het over een imam die de sharia wil toevoegen aan het Nederlands rechtssysteem. In Groot Brittannië zijn al vijf legale sharia rechtbanken, en daarnaast zeker nog eens vijfentachtig illegale sharia-tribunalen. De meeste zaken gaan over huwelijk en echtscheiding. Met meerdere vrouwen trouwen bijvoorbeeld, of een echtscheiding regelen. Die voor de vrouw vaak niet voordelig zal uitpakken, of juist niet zal doorgaan, terwijl haar leven door mishandeling op het spel kan staan…

Ik vind die situatie in Groot Brittannië bijna niet te geloven en vroeg aan een Amerikaanse vriendin hoe dat in Amerika zit, daar leven zoveel moslims, maar zij sloeg steil achterover. “Geen sprake van,” mailde ze. “ De wet is er voor IEDEREEN, zonder uitzonderingen. Geen shariarechtbanken naast de gewone, dat voorstel zal er ook niet komen. Het zou politieke zelfmoord zijn , het zou nooit worden goedgekeurd.”

Toch, in Nederland zijn er waarschijnlijk ook illegale sharia-tribunalen, de “rechtbank” is dan een achterzaaltje van een moskee. ‘Voor veel actuele maatschappelijke vraagstukken worden verschillende en soms zelfs tegenstrijdige richtlijnen opgesteld,’  meldt Wikipedia over de sharia. En kunnen we dan in die zaaltjes een eerlijke rechtspraak verwachten?


Ik werd dus gisteren door die uitzending van Netwerk over de sharia met een gevoel van onbehagen wakker. En dat wilde ik niet. Want ten eerste is de multiculturele samenleving een verrijking van onze samenleving inclusief alle religies, zolang men elkaar respecteert en er geen onderdrukking is van wie dan ook. Ten tweede schrijft een van mijn moslim penvrienden me weleens over zijn geloof. Hoeveel rust het hem heeft gebracht en hoe vredelievend de Islam in principe is. Ik geloof hem graag, maar de sharia maakt me bang en het was gisteren niet leuk om de dag met zo’n gevoel te starten. Start the day with a smile not with fear.
Nieuwsberichten zijn vaak zorgwekkend, en het idee om shariarechtbanken toe te laten is zelfs ronduit huiveringwekkend. Religie en de wet moeten gescheiden van elkaar blijven. Zou men shariarechtbanken toelaten, dan kan men een stapje verder gaan: ook orthodoxe christenen kunnen met de Bijbel in de hand hun eigen rechtszaken houden en voor je het weet leven we weer aan het begin van de jaartelling. Ik weet het, ik overdrijf, dat komt door het weer. Het is zo warm en dan ben ik chagrijnig en zie alle zaken zwart. Ik zou dus graag willen dat het weer wat koeler wordt, zodat ik alles weer wat rooskleuriger kan zien en vooral dat ik weer eens kan lachen.

Dan, op vrijdag, weer een bloedhete dag, lees ik 's avonds in de krant dat er een onderzoek komt naar de sharia­rechtbanken. “Minister Ernst Hirsch Balin van Justitie verklaarde gisteren dat die niet in het Nederlands recht worden geaccepteerd. De Tweede Kamer had het kabinet opheldering gevraagd over berichten dat er ook in Nederland moskeeën of imams zijn die op basis van de sharia uitspraken doen. In Groot Brittannië zouden zeker 85 sharia rechtbanken zijn terwijl werd uitgegaan van vijf.” Citaat Leeuwarder Courant, 3 juli 2009


Van dit bericht knap ik meteen op. Mooi zo. De minister en ik zijn het eens. Kerk en staat, religie en wet dienen gescheiden te blijven. Shariarechtbanken worden niet geaccepteerd. Mijn humeur wordt meteen al een stuk beter. En de weersvoorspellingen zijn ook al goed, het wordt koeler, wat wil een mens nog meer?

Een lach, een schaterlach. En daar zorgen Dirk van Weelden en de inmiddels overleden Martin Bril voor met hun boek “Arbeidsvitaminen”, het ABC van Bril & van Weelden. Ik heb het boek pas uit de bibliotheek gehaald en sla het open, het is tijd voor ontspanning.  Ik citeer een kleine greep uit het eerste hoofdstuk.

Aanbieding:  28-7-87 Bril en Van Weelden presenteren!

De boze droom van Roodkapje. Laurel en Hardy in hun rol van sneeuwvlokken. De inhoudsopgave van de werkelijkheid. Het mechanisme van het melodrama. Borrelpraat door de eeuwen heen. De domme hufter en Tien Tips Voor Een Mooie Bips.

En zo krijg ik wat ik wil. Ik eindig deze dag met een schaterlach.



Dini


 

Design and implementation by Focusys