Triple-C en Triple-V
Woensdag 20 November 2013 Het was best druk op de verwantenavond. De zaal was gevuld met familieleden en deskundigen. En ook met de mensen om wie alles draaide, cliënten van Talant. De organisatie die mensen met een verstandelijke beperking een zo goed mogelijk bestaan wil bieden. De voorzitter van de verwantenraad was blij met zo'n volle zaal, en legde uit wat de plannen voor de avond waren. Eerst het algemene welkom- en wie is wie-gedeelte met een praatje over de laatste ontwikkelingen van de organisatie. Daarna zouden we groepen gaan vormen voor vier workshops, te weten: 1. De wensen en dromen voor de locaties en huizen van de bewoners (cliënten) in het jaar 2025. 2. Voorlichting over de nachtwacht in een centraal systeem, 3. Triple C, en 4. de vrijetijdsbesteding van de cliënten.Alle vier onderwerpen waren interessant maar Triple-C vond ik het meest boeiend. Triple-C is bedacht door de ASVZ. De oude naam van deze organisatie was 'Algemene Stichting Voor Zorg en dienstverlening.' Tegenwoordig staat ASVZ voor 'Zorg en dienstverlening van A tot Z.'
Triple-C is een behandelmodel voor mensen met een verstandelijke beperking, die daarnaast gedragsproblemen of psychische problemen hebben. De drie C's van Triple-C staan voor Cliënt, Coach en Competentie. (Bron: www.asvz.nl)
Triple-C werd ons op de workshop als volgt uitgelegd: Als een cliënt een driftaanval krijgt en kopjes kapot gooit, dan kan men al zijn kopjes vervangen door plastic kopjes. Gooit hij vervolgens zijn borden aan diggelen, dan zijn ook die te vervangen door plastic borden. Is een volgende keer het tuinbankje aan de beurt, dan is het echt geen grote klus om bij de bouwmarkt een huftervrij tuinbankje aan te schaffen. Zo voorkomt men schade aan spullen, maar het probleemgedrag van de cliënt is daarmee niet opgelost. Dus komt Triple-C er aan te pas en wordt er gekeken hoe driftbuien en woedeaanvallen voorkomen kunnen worden. Dat gebeurt door zich in de cliënt te verdiepen en uit te zoeken wat de aanleiding is voor woede en/of agressie. Is dat eenmaal bekend dan kan men bekijken hoe men het probleem gaat aanpakken. Heeft een cliënt bijvoorbeeld bij bepaalde activiteiten, zoals sporten, weinig zelfvertrouwen dan kan die cliënt met goede begeleiding en ondersteuning tot betere resultaten komen wat het zelfvertrouwen doet groeien. Met meer zelfvertrouwen steekt de cliënt beter in zijn vel en is er minder kans op een driftbui. Er wordt dus niet gefocust op het probleemgedrag, maar men kijkt naar de onderliggende oorzaken. Triple-C werkt aan 'herstel van het gewone leven.' Dat riep bij mij de vraag op wat het 'gewone leven' precies inhoudt. Want wat voor de een gewoon is, bijvoorbeeld 's morgens op tijd opstaan, wassen, aankleden,ontbijten enzovoort, hoeft voor iemand anders niet zo normaal zijn. Er zijn mensen die moeite hebben om de dag te beginnen, en die pas tegen de middag op gang komen. En houdt de een ervan om gezellig met anderen te praten, knutselen of tv te kijken, iemand anders zal liever alleen op zijn kamer tv kijken of creatief bezig zijn. Het is een kwestie van uitzoeken hoe een cliënt in elkaar steekt en hoe om te gaan met de minder gemakkelijke kanten van die persoon. Triple-C is dus ontwikkeld voor mensen met een verstandelijke beperking die daarnaast ook psychische problemen of gedragsstoornissen hebben. Toch zou het misschien niet gek zijn om ook voor anderen een behandelmodel zoals Triple-C toe te passen. Hoe vaak lezen we niet in de krant berichten van geweld door mensen met korte lontjes? Maar hoe komt iemand aan een kort lontje? De genen? Opvoeding of eerder een gebrek daaraan? Drank en/of drugs? Zouden woede-uitbarstingen en geweld te voorkomen zijn als men weet wat de bron is van het gebrek aan zelfbeheersing? Voor mensen die gauw boos en agressief zijn , bestaan cursussen voor agressiebeheersing. Nuttige lessen waarin men leert anders met emotie en woede om te gaan, waardoor men vernielingen en geweld kan voorkomen. Maar voor driftkikkers is het ook belangrijk om de bron van de agressie te vinden, de reden te traceren waarom men regelmatig door het lint gaat.
Voor mensen met een verstandelijke beperking, gedragsstoornissen en psychische problemen kan Triple-C een wereld van verschil maken, zo leerde ik op de verwantenavond. Agressief gedrag kan door dit behandelmodel worden voorkomen en de cliënt voelt zich daardoor stukken beter. Mensen met korte lontjes zouden zich beter kunnen voelen door een cursus agressiebeheersing te volgen en uit te zoeken wat de triggers zijn van hun driftbuien. En vooral om die triggers te vermijden of er op een kalmere manier mee om te gaan. Voor die mensen zou eigenlijk Triple-V ontwikkeld moeten worden. Triple-V als behandelmodel bestaat bij mijn weten niet, maar dit behandelmodel zou bijvoorbeeld Vriendelijk, Vrolijk, Vredelievend als uitgangspunten kunnen hebben. En mensen die door Triple-V vriendelijk, vrolijk, en vredelievend worden bejegend, zullen zich ongetwijfeld ook zo gaan voelen, net als degenen die door Triple-C zijn geholpen. Ze kunnen daardoor een beter bestaan krijgen. Maar niet alleen zij, ook de mensen in hun omgeving en vooral hun directe naasten zullen een prettiger leven krijgen. Triple-C en Triple-V, een win-win-win methode. Triple W dus, eigenlijk.