Dit blog...

Welkom op de website van Dini Commandeur. Als columniste heeft Dini een flink aantal columns voor verschillende bladen geschreven. Daarnaast schrijft Dini af en toe korte verhalen. Deze columns en verhalen zijn op deze website beschikbaar voor iedereen. Periodiek worden hier ook de nieuwste columns en verhalen gepubliceerd.

Archieven

01 Jan - 31 Dec 2023
01 Jan - 31 Dec 2022
01 Jan - 31 Dec 2021
01 Jan - 31 Dec 2020
01 Jan - 31 Dec 2019
01 Jan - 31 Dec 2018
01 Jan - 31 Dec 2017
01 Jan - 31 Dec 2016
01 Jan - 31 Dec 2015
01 Jan - 31 Dec 2014
01 Jan - 31 Dec 2013
01 Jan - 31 Dec 2012
01 Jan - 31 Dec 2011
01 Jan - 31 Dec 2010
01 Jan - 31 Dec 2009
01 Jan - 31 Dec 2008
01 Jan - 31 Dec 2007
01 Jan - 31 Dec 2006
01 Jan - 31 Dec 2005
01 Jan - 31 Dec 2004
01 Jan - 31 Dec 2003
01 Jan - 31 Dec 2002
01 Jan - 31 Dec 2001
01 Jan - 31 Dec 2000
01 Jan - 31 Dec 1999
01 Jan - 31 Dec 1998
01 Jan - 31 Dec 1997
01 Jan - 31 Dec 1996
01 Jan - 31 Dec 1995
01 Jan - 31 Dec 1994
01 Jan - 31 Dec 1993
01 Jan - 31 Dec 1991
01 Jan - 31 Dec 1990
01 Jan - 31 Dec 20
01 Jan - 31 Dec 08
01 Jan - 31 Dec 00

E-mail

Mail

Links

dini's site in english
dini's site in dutch
Veel meer columns
en nog meer columns
Leeskring
B9-Literatuur
Schrijverspunt

Zoek!

Overig

Powered by Pivot - 1.40.7: 'Dreadwind' 
XML: RSS Feed 

« Selfies | Home | Een nieuw leven »

Geen recht van spreken

Dierenwelzijnsweb Zondag 25 September 2016 Sinds de dag dat ik Facebooker werd zie ik de meest afschuwelijke berichten over dierenleed op mijn startpagina verschijnen, vaak inclusief petities om dat dierenleed te stoppen. Laatst kwam er een petitie binnen om het onverdoofd slachten van dieren te verbieden. Met een beschrijving en zelfs een filmpje erbij hoe het er bij zo'n slachting toe gaat. Het filmpje heb ik niet gezien, want de beschrijving was al erg genoeg. Of die petitie trouwens iets zal uithalen betwijfel ik, want het gaat om geloof. Dat ligt gevoelig, daar wordt vast niet aan getornd. Maar dieren ervaren veel pijn en angst als ze ritueel worden geslacht. En of het de Allerhoogste behaagt dat dieren, Zijn schepping, uit Zijn naam zo moeten lijden, is zeer de vraag.

Aan filmpjes over dieren is op Facebook dus geen gebrek, en ook op tv zijn regelmatig films of documentaires over dieren te zien. Zelfs in Eva Jineks programma 'De Verenigde Staten van Eva' kwamen dieren aan bod. Ze was in Texas, waar verscheidene rijke Texanen een ranch bezitten op een enorm terrein. Daar leeft allerlei wild in een voor hen geweldig gebied. Veel groen, water, beschutting, ruimte. De voorouders van de meeste van die dieren leefden in Afrika, maar hun nageslacht wordt nu gefokt op speciale ranches en vervolgens verkocht voor de jacht. Eva ging kijken op zo'n ranch en luisterde naar een jager die over de jacht vertelde. Ze keek intussen een bizon in de ogen. Een bizon met een kalf. "Die zijn meer voor de sier dan voor de jacht," vertelde de Texaan. Een paar eeuwen geleden zijn miljoenen bizons afgeslacht door blanken en indianen. "Het vlees is heerlijk en mals," zei de man. "Die indianen wisten wel wat ze deden." Voor het gemak vergat hij blijkbaar dat de blanken net zo hard aan de slachting van de bizons hebben deelgenomen. Maar deze bizon liep dus rustig met haar kalf rond, en mag misschien op den duur zelfs een natuurlijke dood sterven. Ik kan dat nauwelijks geloven. Want dit is Amerika. Waar een bizon leeft in een gebied waar gejaagd wordt en waar jachtgeweren gewoon bij de Walmart te koop zijn. Want jagen is een passie voor velen. Ik was geschokt door deze Texaanse beelden. Walgelijk, dat jagen en dat doden.

Maar bij ons mogen we ook wel eens wat dieper gaan nadenken over het welzijn van dieren. Wellicht tekenen velen de petitie tegen onverdoofd slachten. Maar als onverdoofd slachten echt wordt verboden, dan halen gelovigen hun halal en koosjer vlees wel uit het buitenland. Aan geloof wordt immers niet getornd. En hoe wij ook protesteren tegen dit dierenleed en ook tegen de jacht, intussen wordt de veeteeltindustrie getolereerd. Leven er teveel dieren in veel te kleine ruimtes. Worden de dieren na een lang en vreselijk transport geslacht. En dat omdat wij een goedkoop stukje vlees op de barbecue willen leggen.

In Texas worden er dieren speciaal gefokt om te bejagen. Voor ze het loodje leggen, hebben die dieren doorgaans een mooi leven gehad, in ruimte en vrijheid. In ons land kunnen wij nog zo piepen over de jacht, wij staan dus wél toe dat dieren, al dan niet verdoofd, worden geslacht na een miserabel leven zonder ruimte en frisse lucht. Zolang wij dat toelaten hebben wij geen enkel recht van spreken over de jacht in Texas.


 

Design and implementation by Focusys